ဆန္ဖရန္စစၥကိုၿမိဳ့၏ အလွက်က္သေရေဆာင္ျဖစ္ေသာ ကမာၻေ
က်ာ္ ေရႊတံခါးတံတားႀကီး (Golden Gate Bridge)သည္ ေဖြးႏုလွပၿပီး ဂြမ္းဆိုင္ခဲႏွင့္တူလွသည့္ ႏွင္းမူန္မ်ားအၾကား ႂကြားႂကြားဝင့္ဝင့္ထင္ေပၚ လွပလွ်က္ ရွိေနသည္ကို ျမင္ရျပန္ေသာအခါ ဘုရားရွင္၏ေက်းဇူးေတာ္ကို ထပ္မံ ခ်ီးမြမ္း မိသည္။ ငယ္စဥ္ခ်ိန္ခါတုန္းက ရုပ္ရွင္ထဲမွာ၊ စာအုပ္ထဲမွာ၊ သီခ်င္းထဲမွာသာ ျမင္ဘူးၾကားဘူးတဲ့ဆန္ဖရန္စစၥကိုၿမိဳ့ေတာ္ ကိုေရာက္လာသည္မွာ ဘာလိုလိုႏွင့္တစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္ပင္ ျပည့္ခဲ့ၿပီ။ အရွည္ဆံုးတံတားျဖစ္တဲ့ Bay Bridge ေပၚကိုေရာက္တယ္ ဆိုရင္ ဘဲ က်ယ္ေျပာလွတဲ့ပစိၥဖိတ္သမုဒၵရာျပင္က်ယ္ႀကီးကိုျမင္ေနရၿပီျဖစ္သည္။ကၽြမ္းက်င္လြန္းလွသည့္ပန္းခ်ီဆရာ ခ်ယ္မူန္းထားေသာဆန္ဖရန္စစၥကိုၿမိဳ့ေတာ္ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ထဲသို႔ေမာင္းႏွင္ဝင္ေရာက္ေနဘိအလားခံစားမိျပန္ သည္။ ဪ တင့္တယ္လွပ ေပသကိုး။ “ဆရာတို႔ ဘုရားေက်ာင္းကို ေရာက္ေတာ့မလား” ေမးသံၾကားလိုက္ေတာ့မွ ေခၚလာ ခဲ့ေသာ ဧည့္သည္ ဆရာကို သတိရမိေတာ့သည္။ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္စြမ္း တဲ့ ဆန္ဖရန္စစၥကိုရဲ႕ အလွကို ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ ခံစားေနမိတာလဲ ဒီတစ္ႀကိမ္ထဲ မဟုတ္ပါ။ ဒီကို ေရာက္ကထဲကပင္ ျဖစ္သည္။ အႀကိမ္ႀကိမ္ ျမင္တိုင္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ၾကည္ႏူးမႈ႕ ေပးစြမ္း ႏုိင္ေအာင္တင့္တယ္လွပသည္မွာအမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ခင္မင္ရေသာ မိတ္ေဆြမ်ား၊ မိသားစုမ်ား မေရာက္ဘူးၾကေသးသူမ်ား၊ ျမင္ရမွယံုၾကသူမ်ားအတြက္တစ္ခါတစ္ေခါက္ဘဲဲျဖစ္ျဖစ္ လာေရာက္ေစခ်င္မိသည္။ ခုဘဲၾကည့္ေတာ့၊ အလွပန္းခ်ီကားထဲ နစ္ေျမာမိလို႔ တကူးတက ေခၚလာတဲ့ဧည့္ သည္ ကိုေတာင္ ေမ့ေနခဲ့သည္၊
“ဪ 
ဟုတ္ကဲ့၊ တံတားႀကီးေက်ာ္ၿပီး ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ဆိုရင္ ေရာက္ပါၿပီ။” “ဆရာတို႔ အသင္းေတာ္က ဆန္ဖရန္စစၥကိုျမန္မာ ႏွစ္ျခင္းအသင္းေတာ္ ဟုတ္တယ္ ေနာ္” ၾကားလိုက္ရသည္မွာ သာမန္ေမးခြန္း ေလးျဖစ္ေပေသာ္လည္း၊ နားထဲကိုခ်ဳိျမသည့္ပ်ားရည္ ေလာင္းထည့္လိုက္သလို “နင့္”ကနဲ ခံစားလိုက္ရျပန္သည္။ အခုဘဲ လွပခမ္းနား တဲ့ ဆန္ဖရန္စစၥကို အလွကို ခံစားေနခဲ့တယ္ မဟုတ္ပါလား။ ကမာၻေပၚမွာအလွဆံုးစာရင္းဝင္ၿမိဳ့တစ္ၿမိဳ့ျဖစ္တဲ့ဆန္ဖရန္စစၥကိုၿမိဳ့ထဲမွာျမန္မာလိုစကားေျပာတဲ့ အသင္းေတာ္ ေလးတစ္ပါးကို ဖန္တည္းေပးခဲ့သည္မွာ သုံးဆယ့္ငါးႏွစ္ေက်ာ္ ရွိခဲ့ၿပီ။ လွပတဲ့အသင္းေတာ္ေလး တစ္ပါးကို လွပတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးထဲမွာ ထားရွိၿပီး၊ အဲဒီ အသင္းေတာ္ေလးထဲမွာပါဝင္ခြင့္ရတာ၊အမႈ႔ေတာ္မွာပါဝင္ခြင့္ ရတာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေက်းဇူးေတာ္ပင္ ျဖစ္သည္။ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး ေရးစပ္သလိုလဲ ခံစားမိသည္။ “ဆီဥကို၎၊ ဆူေသာအသားကို၎ စား၍ ဝသကဲ့သို႔၊ အကၽြႏု္ပ္၏ ဝိညာဥ္သည္ ရႊင္လန္းေသာ ႏူတ္ခမ္းႏွင့္၊ အကၽြႏု္ပ္၏ ႏူတ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို ခ်ီးမြမ္းပါမည္။” (ဆာလံက်မ္း၊ ၆၃း၅)။ “ဆရာ” “ေဟ” “ဆရာ့ကို ၾကည့္ရတာ ေတာ္ေတာ္ပီတိျဖစ္ေနသလိုဘဲ၊ ဆရာတို႔ ဆန္ဖရန္စစၥကိုက အရမ္းလွတာဘဲေနာ္” “မွန္လိုက္ေလ ဆရာေရ၊ ေနာက္မွ ဒီထက္လွပတဲ့ ေနရာေတြ လိုက္ျပမယ္ေလ။ ဘုရား ေက်ာင္း ေရာက္ရင္ ဒီထက္ပိုၿပီး ပီတိျဖစ္စရာေကာင္းတဲ့ အလွအပေလးေတြလဲ ဆရာ ျမင္ရအံုးမယ္။” “တယ္ဆိုတဲ့ စာပါလား ဆရာလတ္”
“တယ္ဆိုဆို၊ တစ္ကယ့္ကို မွန္လို႔ေပါ့ဗ်ာ၊ ဟိုေရာက္ရင္ တေက်ာ္ေက်ာ္ သီခ်င္းဆို၊ ကခုန္ျမဴးတူးေနၾကမဲ့ ခ်စ္စဖြယ္ရင္ေသြးငယ္ေလးေတြ၊အနာဂါတ္ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြျဖစ္မယ့္လူငယ္ေမာင္မယ္လွပ်ဳိျဖဴေလး ေတြ၊ တိုင္းတပါး ေရာက္ေနေပမယ့္ ျမန္မာရိုးရာ ယဥ္ေက်းမူ႔ အစဥ္အလာကို ထိမ္းသိမ္းေနၾကၿပီး ျပဴငွါ ေဖာ္ေရြတဲ့ အသင္းသား အသင္းသူ ေတြ အျပင္၊ ျမန္မာျပည္ အလြမ္းေျပေစမယ့္ ရိုးရာအစားအေသာက္ေတြ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ စားေသာက္ ရအံုးမယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာရင္ ပိုတယ္ထင္မွာစိုးလို႔ ဆက္မေျပာေတာ့ ပါဘူး၊ ဟိုေရာက္ရင္ ဆရာကိုယ္တိုင္ ခံစားရပါလိမ့္မယ္။”
"Daddy! There's a parking spot!" ၾကည့္- သမီးေလ
းရဲ့ အသံၾကားလိုက္မွဘဲ မိုင္ေလးဆယ္ေလာက္ ဆန္ဖရန္စစၥကို ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ထဲ ေမာင္းႏွင္ရင္း ဘုရားဖန္ဆင္းျခင္း အလွတရားကို ခံစားလာလိုက္တာ၊ ကားေနာက္ခံုမွာ ခ်စ္ဇနီးနဲ႔ သားသမီး ေလးဦး ပါလာတာကို ဘုရားေက်ာင္းေရာက္မွဘဲ သတိရမိေတာ့သည္။ ဘယ္ေလာက္ ပီတိျဖစ္စရာ ေကာင္း တဲ့ အသင္းေတာ္လဲဆိုတာ၊ ဒါကိုဘဲ ၾကည့္ေတာ့။ "Thanks, honey!" သမီးေလးညႊန္ျပတဲ့ ေနရာမွာ ကားရပ္ခဲ့ၿပီး ဧည့္သည္ဆရာကို ေခၚကာ ေက်းဇူး ေတာ္ ခ်ီးမြမ္းျခင္း အႏွစ္သာရ အသစ္နဲ႔ ဘုရားေက်ာင္းထဲ ဝင္ေရာက္ခဲ့ပါေတာ့သည္။ ဪ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ထဲသို႔ ခရီးႏွင္ရတဲ့ ပီတိဟာ ဘာနဲ႔မွ ႏႈိင္းလို႔မရႏိုင္တဲ့ အဓိပၸါယ္ရွိလွတဲ့ ခရီးသစ္ ပါတကား။
လူ႔ဘဝသည္ ေလာကခရီးကို သြားေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ မွီတင္းေနထိုင္ရာ ကမာၻေျမႀကီးသည္ မလႈပ္မ႐ွား ရပ္တည္ေနဘိအလား တည္ၿငိမ္ေနေသာ္လည္း၊ တစ္နာရီ လွ်င္ မိုင္ေျခာက္သိန္းႏႈန္းႏွင့္ ေ႐ြ႕လ်ား ေျပးလႊားသြားေနသည္ဟု ပညာ႐ွင္မ်ားက ေလ့လာ ေတြ႔႐ွိထားသည္။ အသင္းေတာ္မ်ားသည္ ခရစ္ေတာ္ ၏ သတင္းေတာ္ျမတ္ကို သယ္ေဆာင္ ကာ သာသနာ့ခရီးကို ခ်ီတက္ေနၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘယ္လိုခရီးကို သြားေနၾက ပါသလဲ။ ေပ်ာ္႐ႊင္ခ်မ္းေျမ႕ၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္ခ်မ္းသာနဲ႔ ေက်းဇူးေတာ္ ေရတြက္ခ်ီးမြမ္း တဲ့ခရီး စဥ္ လား၊ သို႔တည္းမဟုတ္ ပ်င္းရိၿငီးေငြ႕စရာေကာင္းၿပီး၊ ပင္ပန္းဆင္းရဲလွတဲ့ ေသာက ပင္လယ္၊ ပူေလာင္ ျပင္းျပလွတဲ့ ေႏြကႏာၱရထဲ၊ ၿငီးတြား လူးလိမ့္ေနရတဲ့ ခရီးစဥ္လား။ ခရီးရဲ႕ အေကာင္းအဆိုးဟာ လမ္းခရီး ရဲ႕ ၾကမ္းတမ္းမႈ႕၊ ေခ်ာေမာမႈ႔ထက္ ခရီးသြားသူရဲ႕ခံယူခ်က္၊ ယံုၾကည္ခ်က္၊ ဝိညာဥ္ေရးရာ ရင့္က်က္မႈ႕အေပၚမွာ အမ်ားႀကီး မူတည္ေနပါတယ္။ အရာရာ ဟာ ကမာၻေလာကရဲ့ ဖန္ဆင္း႐ွင္၊ ေလာကရဲ့ပန္းခ်ီဆရာဘုရားသခင္ က အလွပဆံုး ဖန္ဆင္း ေရးဆြဲထားတဲ့ ခရီးစဥ္ ျဖစ္တယ္လို႔ ယံုၾကည္လက္ခံထားရင္၊ လွပတဲ့ ဘဝပန္းခ်ီကား ထဲပီတိအဟုန္နဲ႔ေက်းဇူးေတာ ္ခ်ီးမြမ္းတဲ့ခရီးကို သြားေနရသလိုခံစားရမဲ့အျပင္၊စိတ္နွလံုးၿငိမ္သက္ေအးခ်မ္းျခင္း၊ ၾကည္လင္ၿပီျပင္တဲ့ အနာဂါတ္ကို ပိုင္ဆိုင္ရျခင္း၊ ဘဝ ခရီးအတြက္ ေန႔စဥ္ ခြန္အားသစ္မ်ားရ႐ွိျခင္းနဲ႔ အသက္ ရွင္တဲ့ ဘုရား႐ွင္နဲ႔အတူ ဘဝခရီး သြားေနရျခင္း ဆိုတဲ့ အႏွစ္သာရေတြ ျပည့္ဝ စံုလင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
“သြားေလရာရာ၌ ထာဝရဘုရားကို မ်က္ေမွာက္ျပဳေလာ့။ သို႔ျပဳလွ်င္ သင္၏လမ္းခရီးတို႔ကို ပဲ့ျပင္ေတာ္မူမည္။” (သုတၱံက်မ္း၊၃း၆)။ ဘုရားသခင္ ပဲ့ျပင္ေတာ္မူတဲ့ ခရီးစဥ္ မွန္ရင္ လွပတဲ့ ေလာက ပန္းခ်ီ ကားခ်ပ္ထဲ ခရီးႏွင္ရသလို ၾကည္ႏူးခ်မ္းေျမ႕ ဘြယ္ရာမ်ားႏွင့္ ျပည့္ဝမည္မွာ အမွန္ဧကန္ ျဖစ္သည္။ “ဆရာ” “ေဟ”
“ဆရာ တရားေရေအး တိုက္ေကၽြးဖို႔ အစီအစဥ္ ေရာက္ေနၿပီေလ”
ေက်းဇူးေတာ္ ခ်ီးမြမ္း၍ မကုန္ႏိုင္တဲ့ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ ခရီးစဥ္ ပန္းတိုင္ အထြဋ္အျမတ္ အၾကာင္းကို ပလႅင္ ေ႐ွ႕မွာ ရပ္ရင္း အားပါးတရ ေဟာေျပာေဝငွ လိုက္သည္။ ဒီတစ္ခါ တရားေဟာရတာေလာက္ အားရတာ မ႐ွိ ေတာ့ပါ။ “ခရစ္ေတာ္ကို အ႐ွင္သခင္လို႔ ယံုၾကည္ လက္ခံသူမ်ား၊ ေနာက္ဆံုး ေလွ်ာက္ၾကရမဲ့ ခရီးစဥ္ဟာ အလွပဆံုး ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ထဲကို ေအာင္ျမင္ျခင္း၊ ဘုန္းေတာ္ ထင္႐ွားျခင္း၊ ေအာင္ျမင္ေသာေၾကြးေၾကာ္သံမ်ားနဲ႔ ခရီးဆံုးကို ေလွ်ာက္ၾကရမွာ ျဖစ္တယ္။ (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၂၁)မွာ-“ေကာင္းကင္ သစ္ႏွင့္ ေျမၾကီးသစ္ ကိုလည္း ငါျမင္၏။ သန္႔႐ွင္းေသာ ၿမိဳ့တည္းဟူေသာ ေယ႐ူ႐ွလင္ၿမိဳ့သစ္သည္ တန္ဆာ ဆင္ေသာ မဂၤလာေဆာင္ သတို႔ သမီးလို ျဖစ္၏။ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔သည္အသစ္ေသာဖန္ဆင္းျခင္းမ်ားျဖစ္ၾက၏။ထိုၿမိဳ့၏အေရာင္အဝါသည္ ေက်ာက္သလင္း နဂါးသြဲ႔ကဲ့သို႔ အျမတ္ဆံုးေသာ ေက်ာက္မ်က္မြန္ႏွင့္ တူ၏။ ၿမိဳ့သည္လည္း ၾကည္လင္ေသာ ဖန္ႏွင့္ တူေသာ ေ႐ႊစင္ျဖစ္၏။ တံခါးတို႔သည္ ပုလဲမ်ားျဖင့္ စီခ်ယ္ထား၏။ ၿမိဳ့လမ္းမတို႔သည္ ၾကည္လင္ေသာ ဖန္ကဲ့သို႔ေသာ ေ႐ႊစင္ျဖစ္၏၊ ထိုၿမိဳ့၌ ဗိမာန္ေတာ္မ႐ွိ၊ အနႏၱတန္ခိုးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ထာဝရအ႐ွင္ ဘုရားသခင္ႏွင့္သိုးသူငယ္သည္ထိုၿမိဳ့၏ဗိမာန္ေတာ္ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ညစ္ညူးေသာအရာ ၊စက္ဆုတ္ ဘြယ္ေသာအရာ၊ သစၥာပ်က္ေသာအရာ တစံုတခုမွ် မဝင္ရဘဲ သိုးသူငယ္၏ အသက္စာေစာင္၌ စာရင္းဝင္ေသာ သူတို႔သာ လွ်င္ ဝင္ရ၏။ ”
ဤမွ် ၾကည္ႏူးခ်မ္းေျမ့ဘြယ္ေကာင္းေသာ ေကာင္းကင္ ေ႐ႊျပည္ေတာ္ ပန္းခ်ီ ကားခ်ပ္သည္ စိတ္ကူး ယဥ္ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ မဟုတ္ပါ။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ အမွန္ ဝင္စား ရမည့္ ေကာင္းကင္ ေ႐ႊျပည္ေတာ္ ျဖစ္သည္။ ဤ့ျမတ္ လွေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ပန္းတိုင္သည္ ေလာကခရီး ေလွ်ာက္လွမ္းရာမွာအသစ္ေသာခြန္အား၊အသင္းေတာ္၏ သာသနာ့ ခရီး အတြက္ အေသာမသတ္ႏိုင္ေအာင္ ျဖည့္စြမ္း ေပးေနေသာ တန္ခိုးအာနိသင္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အနာဂါတ္ ခရီးကို ေက်းဇူးေတာ္ ခ်ီးမြမ္းျခင္းႏွင့္ ေလွ်ာက္လွမ္း ႏိုင္ၾကပါေစေသာ္။
ေမတၱာမ်ားစြာျဖင့္၊
ဆရာဦးလတ္ေယ႐ွဲ
